رحیمی: خوشحالم به هندبال برگشتم/ در حق همسرم بد کردم!
تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۲۷۳۸۷۶۸
علیرضا رحیمی متولد سال ۱۳۳۰ و تحصیلکرده رشته تربیت بدنی از مدرسه عالی ورزش تهران است. وی از سال ۱۳۶۱ به طور رسمی وارد عرصه مدیریت ورزش کشور شد و به عنوان مدیر تربیت بدنی استان اصفهان ۱۲ سال سکان دار ورزش این استان بود.
ریاست فدراسیون هندبال به مدت ۱۴ سال، مدیرعامل باشگا های پرسپولیس و راه آهن ، مسئول ورزش شهرداری تهران از مسئولیت های ورزشی داخل کشورش می باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
علیرضا رحیمی در تاریخ ۱۷ اسفندماه سال ۱۳۹۵ با کسب ۳۴ رای از آرای ماخوذه پس از هفت سال دوری از فدراسیون هندبال بار دیگر مسئولیت این فدراسیون را از سوی خانواده این رشته برعهده گرفت.
گفتگوی نوروزی خبرگزاری مهر را با علیرضا رحیمی رئیس فدراسیون هندبال می خوانید.
* آقای رحیمی با تبریک فرا رسیدن سال نو. درست در اواخر سال و پس از هفت سال به این فدراسیون بازگشتید . پیش بینی می کردید که باز هم به این مجموعه بازگردید؟
- من درست یک روز مانده به آخر سال ۹۵ حکم خود را دریافت کرده و به فدراسیون آمدم. وقتی که کاندید شدم پیش بینی می کردم برگردم. من آمده ام تا کار انجام دهم و کار مثبتی در این فدراسیون انجام دهم.
* برنامه شما در سال جدید چیست؟
- مهمترین موضوعی که دنبال خواهم کرد تقویم ورزشی فدراسیون است. من دنبال برنامه کلیشه ای و حرفهای کلیشه ای نیستم. اینکه بخواهم قول مدال و مقام در آسیا را بدهم این کار را نخواهم کرد. من طبق تقویمی که از قبل در فدراسیون به تصویب رسیده و برنامه ریزی های مدون همان را اجرا و ارائه خواهم کرد. به نظرم اینکه بتوانم تقویم فدراسیون را براساس برنامه ریزی اردوها، تشکیل تیم های ملی، برگزاری مسابقات و لیگ، برنامه های آموزش و حضور در مسابقات قهرمانی آسیا را به خوبی و با قدرت دنبال کنم کار بزرگی در سال جدید صورت خواهد گرفت.
* آیا برنامه ای برای تیم های ملی دارید و اینکه تدبیری برای بازگرداندن لژیونرها به ایران هم دارید یا خیر ؟
- در تقویم ما برنامه های مختلف حضور در مسابقات قهرمانی آسیا نیز هست. مهم این است که این برنامه ها منظم و مرتب صورت بگیرد و از آن سو هیات ها نیز در جریان برنامه ریزی های فدراسیون قرار بگیرند . مطمئنا لژیونرها نیز در زمانی که اردوهای تیم ملی برقرار شده و مسابقات نیز باشد حضور خواهند داشت و آنها را بر می گردند.
* کاری نیز در ابتدای سال شروع کردید؟
- کاری هنوز در مجموعه شروع نشده است چرا که تنها یک روز مانده به آخر سال وارد مجموعه شدم در آخرین روز سال هم تنها امور به احوال پرسی و دیدار مجدد با همکاران و مسئولین مربوطه در هندبال دنبال شد. همان طور که گفتم مهمترین هدفم اجرای تقویم مصوب و تدوین شده فدراسیون است که در سال گذشته صورت گرفته . سریعا این مسئله را براساس تقویم و مسابقات پیش رو پیگیری و بررسی کرده و به اجرا در خواهیم آورد.
* تلخ ترین و شیرین ترین خاطره آقای رحیمی از سال ۹۵ چیست؟
- تلخ ترین را به خاطر نمی آورم. به نظرم هر روز خوب بوده است. اما از اینکه به عنوان رئیس فدراسیون هندبال انتخاب شدم خیلی خوشحال شدم . البته این مسئله کار سختی را پیش روی من گذاشته است. اینکه به نوعی من باید در قبال رایی که اعضای مجمع به من داده اند مسئولیت ام را به خوبی انجام دهم . به هر حال مجمع فدراسیون هندبال من را شرمنده خود کرد.
* آرزوی شما برای هندبال و مردم ایران در سال جدید چیست؟
- تنها آرزوی من برای کل ملت دنیا و مردم ایران سلامتی در ابتدا و بعد از آن موفقیت است.
* شما یک نوه کوچک پسر دارید آیا می خواهید نوه شما هم وارد هندبال شود؟
- نوه من فوتبالیست هست و در باشگاه سپاهان کاپیتان رده سنی خود است. اما پدرش شهداد مرتجی از هندبالیست های ایران و از مربیان فعلی این رشته است. مرتجی در فصل قبل لیگ برتر همراه منیزیوم فردوس قهرمان لیگ برتر شد. دخترم هم فوق لیسانس تربیت بدنی است و قهرمان شنا است.
همسرم قهرمان نیست اما ورزش میکند البته گفتن اینکه وی قهرمان نیست مطمئنا دچار دردسرم می کند و حتما از این بابت از دست من ناراحت خواهد شد. اما به واقعیت ایشان قهرمان همسرداری و خانه داری هستند. من ۳۰ سال است کار اجرایی میکنم زمانی که مدیر کل تربیت بدنی اصفهان بودم ۶ صبح می رفتم و ۱۲ شب به منزل می آمدم. در فدراسیون هم به نوعی کار همین بود. زمانی هم که در باشگاه پرسپولیس و راه آهن بودم که کلا کار جنگ اعصاب بود. با این شرایط در تمام این سالها همسرم در کنار من بود. من در حق همسرم بد کرده ام چرا که در بسیاری از زمان ها نتوانستم در زندگی در کنار او باشم. زندگی با یک مدیر اجرایی بسیار سخت است و این را خودش هم می داند. البته در زمانی که تیم های ملی مقام می آوردند همان طور که افتخارش برای همه مردم است افتخارش برای همسرم هم هست.
* آقای رحیمی چه قولی در سال جدید می دهند؟
- من قول خاصی برای انجامش ندارم. هدفم و قولهایم اجرای برنامه های هندبال است که به انجام برسانم.
* شما خاطره ای از نوروز و روزهای کودکی تان دارید؟
- خاطره خاصی ندارم . راستش من پدرم در کودکی فوت کرد و اصلا پدرم را ندیدم. در کودکی مانند تمام بچه ها وقتی عیدی می دادند خوشحال می شدم به هر حال عید است و عید برای بچه ها شاد است.
منبع: آخرین نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت akharinnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آخرین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۲۷۳۸۷۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
متهم به قتل: برای نجات خودم شوهـرم را کشتم
زن جوان که به اتهام قتل همسرش با کارد میوهخوری پای میز محاکمه ایستاده بود مدعی شد، شوهرش قصد داشته او را خفه کند.
به گزارش مشرق، اردیبهشت سال ۱۴۰۲ زن جوانی به نام مریم، هراسان از خانهاش خارج شد و در حالی که از قتل شوهرش خبر میداد از همسایهها کمک خواست.
دقایقی بعد مأموران پلیس پاکدشت در محل حاضر شدند و پس از بررسیهای اولیه مشخص شد که مرد ۴۲ سالهای به نام کریم با ضربه کارد به قلبش جان باخته است.
همسر مقتول پس از حضور در پلیس آگاهی به قتل همسرش اعتراف کرد و در تشریح ماجرا به مأموران گفت: ۴ سال پیش با کریم ازدواج کردم اما از همان روزهای اول زندگیمان به اختلاف خوردیم و مدام باهم دعوا میکردیم تا اینکه خانوادههایمان توصیه کردند اگر بچهدار شویم اختلافهایمان حل میشود. دوسال بعد صاحب فرزند شدیم. اما همسرم هر روز بداخلاقتر از قبل میشد و ما همیشه باهم درگیر بودیم. او سر هر موضوعی من را به باد کتک میگرفت. کار درست و حسابی نداشت و ما همیشه با مشکلات اقتصادی روبهرو بودیم.
وی درباره روز حادثه نیز گفت: صبح خواب بودم که همسرم با کتک بیدارم کرد و از من خواست تا بهسرعت برایش صبحانه آماده کنم. در حال درست کردن چای بودم که به دلیل مخارج نوزادمان با من دعوا کرد و گفت که چرا بچه را از شیرخشک نمیگیری و چرا از پوشک استفاده میکنی؛ من پول خرید شیرخشک و پوشک ندارم و... بعد هم به من گفت که باید گوشی تلفنم را به او بدهم تا آن را چک کند، وقتی من مخالفت کردم به جانم افتاد و کتکم زد، با دستانش گلویم را فشار داد بهطوری که چشمهایم سیاهی رفت، درحالی که برای نجاتم تقلا میکردم دستم به چاقویی خورد و آن را برداشتم و ضربهای به او زدم که روی زمین افتاد و غرق در خون شد.
در این میان پزشکیقانونی نیز در گزارشی علت مرگ را پارگی شریانهای قلب و خونریزی شدید داخلی اعلام کرد.
با تکمیل تحقیقات و اعتراف صریح متهم، صحنه جرم بازسازی شد و پرونده برای رسیدگی به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در دادگاه چه گذشت
در ابتدای این جلسه پدر و مادر مقتول از طرف خود و نوه خردسالشان درخواست قصاص کردند.
پدر کریم به قضات گفت: متهم برای تبرئه خودش دروغ گفته، پسرم هیچگاه او را کتک نزده بود. ما نمیدانیم که واقعاً چه اتفاقی افتاده و عروسمان چگونه با بیرحمی پسرمان را به قتل رسانده است اما هرگز حاضر به مصالحه نیستیم و درخواست قصاص او را داریم.
پس از آن متهم به جایگاه رفت و به قضات گفت: روز حادثه با شوک ضربههای کریم از خواب پریدم بعد هم سر موضوعی با من درگیر شد و گلویم را گرفت، داشتم خفه میشدم و از آنجا که همسرم مرد تنومندی بود، نمیتوانستم خودم را از دستش نجات دهم و چشمهایم سیاهی رفت.
دستم را روی زمین میکشیدم که به یکباره دستم به کارد میوهخوری خورد و آن را جلوی سینهاش گرفتم تا بترسد و رهایم کند اما چاقو ناخواسته وارد قلبش شد.
آنقدر شوکه شده بودم که نمیدانستم چه کار کنم تا به خودم آمدم از همسایهها کمک خواستم.
در ادامه قاضی از متهم پرسید شما چاقو را برای ترساندن همسرتان جلوی قفسه سینهاش گذاشتید یا برای دفاع از خودتان؟
متهم جواب داد: برای ترساندن همسرم. من چاقو را بین خودم و او قرار دادم تا گلویم را رها کند اما او قصد جانم را کرده بود.
با پایان جلسه قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.
منبع: روزنامه ایران